Zespół odpychania – rola koncepcji Bobath
Adrian Miler 11 - Centrum Neurorehabilitacji Oddział Rehabilitacji Osielsko k.Bydgoszczy
MONZ
2015; 21 (3): 250-253
ICID: 1165348
Article type: Review article
Zespół odpychania jest opisywany jako częste, ale niezbyt dobrze znane zaburzenie postawy ciała charakteryzowane przez wychylenie w stronę przeciwną do uszkodzonej półkuli mózgu oraz aktywny opór pacjenta na zewnętrzne działania mające na celu przywrócenie mu rzeczywistej pozycji pionowej. Zespół odpychania występuje częściej u chorych z przebytym incydentem naczyniowym mózgu. Został po raz pierwszy opisany przez Patricię M. Davies (starszego seniora instruktora IBITA) w 1985 roku. Terapia według koncepcji Bobath powinna obejmować nie tylko specjalne ćwiczenia, ale też używanie wizualnych przedmiotów jako punktów odniesienia. Podstawowym celem usprawniania jest wykształcenie właściwego mechanizmu odruchu postawy. Istotą takiego działania jest usuwanie przeszkód blokujących realizację prawidłowych wzorów posturalnych i motorycznych oraz dostarczenie prawidłowych doświadczeń sensomotorycznych. Terapia ta jest procesem długotrwałym, wymagającym cierpliwości i indywidualnego dopasowania do poszczególnych chorych, zależnie od deficytu motorycznego i poznawczego.
DOI: 10.5604/20834543.1165348Artykuły powiązane in IndexCopernicus™